امروزه مالکیت فکری ابزار بزرگی در رشد اقتصادی کشورها محسوب می شود. حمایت از آفرینش های فکری موجب تضمین حقوق مالی و اقتصادی و نیز حقوق معنوی است. با رعایت حقوق مالکیت فکری و در نتیجه حفاظت از دارایی های فکری، نوآوری افزایش یافته و با سیر صعودی انگیزه ها، رشد و توسعه اقتصادی نیز افزایش می یابد.
رعایت حقوق مالکیت فکری در بدنه سازمان ها و شرکت ها، همچون کشوری کوچک، به توسعه و رشد اقتصادی آن کمک می کند. بدین وصف که:
-حمایت صحیح و دقیق از مالکیت فکری، تمایل سرمایه گذاران به سرمایه گذاری در سازمان شما را افزایش می دهد. زیرا حفظ نوآوری در سازمان شما، از هرگونه سوءاستفاده شرکت های رقیب جلوگیری نموده و محصول شما را در جایگاه خاصی قرار می دهد. به عبارت دیگر با حفظ حقوق مالکیت فکری در سازمان شما، اطمینان به تجاری سازی نوآوری و محصول فکری شما، اعتبار روزافزونی برای سازمان شما ایجاد می نماید.
-با حفاظت از نوآوری در برابر تعرض و کپی برداری از تولیدها، سود بیشتری از سرمایه گذاری ناشی از تحقیق و توسعه کسب می شود و تولید محصولات جدید با اطمینان بیشتری صورت می گیرد.
-حقوق مالکیت فکری به نوآوری ها و تولیدات ناشی از این نوآوری ها، حق انحصاری می دهد تا بتوان قیمت این تولیدات نوین را بالاتر از هزینه نهایی تعیین کرد و از این طریق انگیزه برای نوآوران و همچنین سرمایه گذاران ایجاد می شود.
-دارایی های فکری مال محسوب شده و دارای ارزش اقتصادی هستند. حفاظت از این دارایی ها، به ارزش و اعتبار آن می افزاید و برای نوآوران، علاوه بر سرمایه معنوی، سرمایه مادی محسوب می شود.
-نقل و انتقال حقوق مالکیت فکری و اعطای مجوز(لیسانس) و اجازه بهره برداری به دیگران، یک امتیاز جداگانه، جدای از تولید محصول برای شرکت ها فراهم می آورد.
-حقوق مالکیت فکری، به شرکت ها این اجازه را می دهد که جهت جذب سرمایه بدون ترس از کپی برداری از نوآوری شان، با شرکت ها یا افراد تجاری و سرمایه گذاران به مذاکره بپردازند و محصول جدید را به بازار ارائه دهند.
-با رعایت این قوانین و حفاظت از دارایی های فکری، فعالیت های بین المللی در حوزه کسب و کار تسهیل می گردد و تولید، محصول، برند و… می تواند با اطمینان بیشتر در حوزه های بین المللی به کاربرده شود.
-رعایت حقوق مالکیت فکری بر مدیریت منابع انسانی سازمان نیز تاثیرگذار است. حمایت از حقوق مالکیت فکری، در حفظ دانش در سازمان، تشویق به خلق دانش و نوآوری و حفاظت از آن ها کمک می کند. با افزایش انگیزه در نیروی انسانی، وابستگی نیرو به سازمان بیشتر شده و از خروج نیرو از سازمان و مواردی همچون مهاجرت نیز جلوگیری می نماید.
در مقابل، عدم رعایت مقرره های مالکیت فکری و عدم حفاظت از این دارایی ها، موجب عدم تمایل به سرمایه گذاری در تحقیق و توسعه، تضعیف فرآیند تجاری سازی نوآوری و تضعیف رشد بهره وری شده و در مجموع بر رشد متناسب شرکت ها، بنگاه های اقتصادی و نیز رشد اقتصادی کشور تاثیر منفی خواهد گذاشت.