این تصور در خصوص قوانین مالکیت فکری ایران اشتباه است. در ایران قوانین مالکیت فکری در دو دسته گسترده مالکیت صنعتی و مالکیت ادبی و هنری(کپی رایت) وجود دارد و سابقه تصویب قوانین در حوزه مالکیت فکری به سال 1304 باز می گردد. نخستین قانون در خصوص مالکیت های صنعتی در سال 1304 با عنوان «قانون علامات صنعتی و تجاری» تصویب شد. سپس در سال 1310، «قانون ثبت علائم و اختراعات» تصویب و جایگزین قانون قبلی گردید. در سال 1337 ایران به «کنوانسیون پاریس راجع به حمایت از مالکیت صنعتی» پیوست. پس از 76 سال، پس از انقلاب و در سال 1386، «قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری» به تصویب رسید. این قانون تا سال 1403 به عنوان قانون حاکم در این حوزه بود تا آن که در سال 1403 «قانون حمایت از مالکیت صنعتی» به عنوان جدیدترین قانون در این حوزه به تصویب رسید و در حال حاضر معتبر و اجرایی است.
در خصوص حقوق مالکیت ادبی و هنری، نخستین قانون گذاری به سال 1348 بازمی گردد با تصویب «قانون حمایت از حقوق مولفان و مصنفان و هنرمندان». سپس در سال 1352، «قانون ترجمه و تکثیر کتب و نشریات و آثار صوتی» تصویب شد. در سال 1382، با تصویب «قانون تجارت الکترونیکی»، مقرراتی راجع به حمایت از مالکیت های ادبی و هنری در فضای مجازی تقریر گردید. لذا اصلی ترین قانون در حمایت از حقوق مالکیت ادبی و هنری، قانون سال 1348 است که مرجع و منبع رسیدگی در محاکم محسوب می گردد.
دفتر حقوقی طیلا، با سابقه فعالیت بیش از ده سال در حوزه مالکیت فکری، آماده ارائه مشاوره و خدمات حقوقی در این حوزه است تا با اطمینان کامل از حفظ و حراست از دارایی های فکری خود، به کسب و کار و فعالیت های تجاری بپردازید.