1-قرارداد حتماً دارای مدت مشخص و تعیین آغاز و پایان باشد. قرارداد بدون مدت قرارداد دائم محسوب می شود.
2-با پایان مدت قرارداد، در صورت ادامه همکاری حتما نسبت به تنظیم قرارداد جدید یا صورتجلسه تمدید قرارداد سابق اقدام کنید.
3-تلاش نکنید تا با تغییر عناوین قانون کار را دور بزنید. نمی توانید با تغییر عناوین یا ذکر توافق بر مبنای ماده 10 قانون مدنی، از پرداخت حق بیمه و مزایای قانون کار اجتناب کنید.
4-تنظیم قرارداد، اخذ صورتجلسه و رسید رضایت و تسویه حساب و… هیچ یک نمی تواند شما را از پرداخت حق بیمه و مزایای قانون کار کارگر معاف کند. با همکاری کارگر و کارفرما، پرداخت حق بیمه و پرداخت حقوق و مزایا الزامی است.
5-قراردادهای کار موقت را نمی توان فسخ یا کارگر را اخراج کرد. به عبارت دیگر ذکر شروط فسخ و اتمام همکاری از نظر قانون کار پذیرفته نیست و این شروط در قرارداد بلااثر هستند. همچنین در صورتی که کارگر را پیش از پایان مدت اخراج کنید وی می تواند با مراجعه به اداره کار، نامه بازگشت به کار گرفته و تا پایان مدت قرارداد، به همکاری خود ادامه دهد.
6-کارگر الزامی مبنی بر ارائه سفته یا چک تضمین به شما ندارد. موضوع اخذ سفته یا چک تضمین در قانون کار پیش بینی نشده و اخذ تضمین قراردادی، نه در حوزه قانون کار بلکه مشمول عمومات قانون مدنی و تجارت است. به منظور کسب اطلاعات در خصوص نحوه اخذ و ارائه تضمین قرارداد کار، با مشاورین ما ارتباط بگیرید.